Hoii allemaal! Onverwachts hebben we toch nog even wifi. Dus bij deze ons volgende blog!

Zondag 29 mei

Om half 8 hebben we ontbeten in de keiharde regen. Aangezien we zouden beginnen aan onze 5 daagse trekking begon het niet zo goed. Dit veranderde na onze busrit, van 2 uur, naar de bergen. Het weer was opgeklaard en het was lekker wandelweer. We kregen te horen dat het een van de zwaarste dag werd aangezien we 3500 traptreden op moesten. Dit hebben we inderdaad gemerkt. In de volle zon traptreden beklimmen! En niet zomaar traptreden. Nee, treden van grote keien waar je continue moest kijken waren je je voet zet. Na 1 uur dachten we dat we er wel een keer zouden zijn, jammer genoeg duurde het nog een half uur. Na 5 uur wandelen waarvan 1,5 uur treden beklimmen kwamen we aan in onze "hotel kamer". Wat was dit vies!! Een erg koud kamertje van 3x3 vierkante meter. De deken was vettig en zat vol vochtplekken. ("Lang leve onze lakenzak") De wanden, inclusief plafond was bedekt met groen tafelzeil, afgetimmert met latjes. En dan alleen de gedachte al van hoeveel bedwantsen hier wel niet zouden zitten!

Na het dumpen van onze spullen zijn we gaan zitten voor het eten. We bestelden alle twee een pizza. Na 1,5 uur kaartspelletjes spelen kwam eindelijk het eten, onze pizza met een diameter van wel "uhum" 20 cm! Hier moesten we het mee doen. Maar ja, beter iets als niets. En het uitzicht wat daarentegen wel ontzettend mooi.

Maandag 30 mei

Na een redelijke nacht begonnen we met ons ontbijt. We kregen een klein dik pannekoekje die waarschijnlijk in dezelfde pan werd gebakken als de pizza, want het proefte helemaal naar ui! Elke avond en ochtend word de vaat afgewassen door een meisje van twaalf jaar. Ofja, ze wist niet eens of ze elf of twaalf was! In Nepal gaat meer dan de helft van de kinderen niet naar school, ook zíj niet. Sterker nog, ik denk dat ze vrijwel nooit naar het dal gaat om andere mensen te kunnen ontmoeten. Je zou dan elke dag de treden af moeten want er loopt geen weg naar boven en beneden.

Na het érg kleine ontbijt begonnen we aan onze tweede dag. Voor de veranderingen weer heel veel traptreden. Na één uurtje waren we helemaal kapot. Je zou denken dat ja er zo bent maar dit viel ons erg tegen. We zijn onszelf echt tegengekomen. Je werd vaak geconfronteerd met dat je lichaam je gaat tegenwerken. Je verliest je controle over je lichaam en word vaak duizelig. We gingen vaak over "onze max" en betwijfelde of dit gezond was. Gelukkig konden we elkaar erdoor heen helpen.

Om 1 uur kwamen we aan bij ons volgende verblijf. Net iets schoner en fijner dan gister, maar nog steeds super koud. Voor de rest van de dag stond er niks op de planning want we moesten ons voorbereiden op de volgende dag, de dinsdag. Dit zou de zwaarste dag van de trekking worden.

Dinsdag 31 mei

4:15u ging onze wekker (veeeelste vroeg) Zonder ontbijt stonden we om 4:45u buiten. We hebben 40min lang weer trappen gelopen omhoog. Toen kwamen we eindelijk bij de top van de Poonhill ! (3210 meter hoog) We waren er om 5.30u dit was precies de tijd dat de zon op kwam. Dit leverde mooie foto's op! Wel was het heel erg koud boven, dus we bleven ongeveer een uurtje. Daarna zijn we dezelfde route weer naar beneden gegaan. Toen hebben we ontbeten en onze backpack ingepakt. Om 9u begon onze zware dag. Na 8,5 uur lang hebben gewandeld die dag is het ons erg meegevallen! Dit kwam omdat we veel afwisseling hadden in het omhoog en omlaag wandelen. Om 18:00u kwamen we in een (voor nepalese begrippen) erg mooi hotel aan. Hier hebben we heeerlijk kunnen douchen met warm water en geen schimmel en beesten :) 's Avonds hebben we genoten van een stuk kip met aardappels, boontjes en wortel. Ook hebben we een dessert genomen, dit was een heerlijke chocoladeroll (gesmolten mars in bladerdeeg) Rond 9u lagen we in bed.

Woensdag 1 Juni

Opgestaan om half8, met ontzettend veel spierpijn!!! vooral in de voeten en kuiten.. om 8.00 hebben we een goed ontbijt genomen en vertrokken om 9uur. Dit zou een dag worden van 5/6 uur. We begonnen met een heeeele lange trap naar beneden waar we een uur mee bezig waren. En toen, ja je raad het al, de andere berg omhoog. We hebben ieder op eigen tempo als een zombie de trap beklommen van ruim 2uur (dat was echt weer heel erg zwaar) Daarna gelukkig een stuk recht gelopen. en de dag geeindigd met een afdaling. Dit vonden we een veel zwaardere dag dan de dag van 8,5 uur. Maarr.. We hebben het volgehouden, al snappen we zelf soms niet hoe :p

We zijn nu in een hostel waar we iets minder blij mee zijn.. er lopen veel kleine zwarte beestjes in de kamer.. :( maarja, 1 nachtje nog, morgen maar 2uur lang lopen en dan met het busje terug naar Pokhara voor een heerlijke massage en lunch!

Liefs onss :)